Bukowe Berdo – masyw górski w postaci podłużnego pasma (kierunek przebiegu: NW-SE) o trzech kulminacjach: 1201, 1238 oraz 1311 m n.p.m. Charakteryzuje się liczną obecnością piaskowcowych skałek. Szczytowe partie zajmuje połonina. Południowo-zachodni stok opada bezpośrednio do doliny Terebowca, natomiast północne i pn.-wsch. zbocza przechodzą w rozczłonkowane grzbiety m.in. Obnogi (1081 m n.p.m.), Grandysowej Czuby (1026 m n.p.m.) i Mucznego (861 m n.p.m.). Bukowe Berdo poprzez płytką przełęcz łączy się z masywem Krzemienia. Z góry, szczególnie z najwyższego wierzchołka, rozciąga się rozległy widok na północ i wschód, głównie na tereny ukraińskie…To tyle Wikipedia. A dla mnie Wielki Bieszczad zamknął sklepienie, dmuchnął porywistym wiatrem i od czas do czasu wypuszczał słoneczny strumień, aby dać nadzieję na lepsze czasy. Daremnie… Tarnica pozostała we mgle.